Judith Stolker is beeldend kunstenares en heeft al ruim 30 jaar haar atelier
aan de Beekstraat in Arnhem. Ze is in Arnhem beland toen ze na haar eerste jaar aan de AKI in Enschede besloot om naar de Academie in Arnhem te gaan. “Het was bijzonder om het enorme verschil tussen deze twee scholen mee te maken. Arnhem was ontzettend stijf en schools na de AKI.
Maar omdat ik zo jong was was dat voor mij waarschijnlijk wel goed. Ik denk dat studenten nu beter voorbereid worden op wat er na de academie gaat komen. Ik kan me herinneren dat wij erg bang waren voor ’het zwarte gat’ waar je in terecht zou komen na je examen. Ik had het geluk dat ik al heel snel na het afstuderen een tentoonstelling in een echte galerie kreeg. Dat was natuurlijk een enorme stimulans en ik heb best goede tijden gehad met veel exposities en opdrachten. Ik ben er overigens nooit erg handig in geweest om mezelf te verkopen, maar er komt me vaak wel van alles aangewaaid.”
Druksels
Stolker maakt voornamelijk grafiek in kleine oplage en tekeningen. Haar werk is ingetogen expressief met rustige krachtige vormen en afgewogen kleuren. Ze maakt veel kleine tekeningen – meestal naar aanleiding van de directe omgeving – die ze steeds verder abstraheert en al dan niet uitwerkt in druksels. Ze beschouwt haar werk voornamelijk als componeren of puzzelen.
De Beekstraat
Judith werkt al ruim 30 jaar in haar atelier aan de Beekstraat. Hoewel ’s zomers erg warm en ’s winters erg koud – met het platte dak en aan twee kanten enkel glas – vindt ze het fijn in de grote lichte ruimte. Ze heeft veel huurders zien komen en gaan en veel (erg lawaaierige) verbouwingen meegemaakt op de benedenverdieping. Ook zag ze de fotogenieke afbraak en nieuwbouw van de panden tegenover haar atelier, waar ze geruime tijd uitzicht had op de archeologische opgravingen en de bouw van het huidige Musiskwartier.
“Aanvankelijk werden de ruimtes aan de Beekstraat bevolkt door tamelijk ambachtelijk werkende kunstenaars. De rust werd op een gegeven moment verstoord door de komst van MAISON The FAUX. De drukte en de nagellak-geur waren even schrikken, maar het was ook fascinerend. De glazen binnenwanden die tot dan toe altijd door een laag latex ondoorzichtig waren geweest werden door de hardwerkende stagiaires opengekrabd zodat de ruimtes ineens op enorme viskommen leken waar continu een hoop leven was en de meest schitterend uitgedoste modellen op plateauzolen rond paradeerden. Alsof je voortdurend op een filmset was (met heel veel verdwaalde knopspelden op de vloer). MtF is inmiddels allang weer vertrokken en er zijn andere jonge toegepaste kunstenaars op de gang gekomen. Dankzij de ijverige stagiaires is er nog steeds een aantal onbeschilderde ruiten waardoor je kunt zien dat er gewerkt wordt en waardoor er nog steeds meer levendigheid heerst dan voorheen. “
In samenwerking met SLAK ateliers en Getir heeft Judith afgelopen zomer haar werk tentoongesteld in de etalage van Getir op de Beekstraat.
Fotografie: Koen Kievits